Geschichten vom Nachbarland
(Kurzgeschichte “Würde man mehr Wasser trinken, welch’ große Veränderung”, übersetzt von Henk Rietberg)
Is verandering mogelijk? Hiertoe een sprookje!
Er was eens een koningin, die zich voorbeeldig voor het welzijn van haar onderdanen inzette. Ze wist altijd precies hoe het moest. Men was een beetje bang voor haar, maar men mocht ze ook wel een beetje. De koningin had de beste bedoelingen, omdat ze het leven van haar onderdanen makkelijker en beter wilde maken. Daardoor had ze zich dikwijls aan mond en handen verbrand. Hoe kon dat nu toch? Ze dacht lang na over haar eigen gedrag. Ja, ze had domme fouten gemaakt! Veel te veel verklaard en geargumenteerd, vaak aan gevoelens geappelleerd, druk uitgeoefend en ook gedreigd. Daar schaamde ze zich heel erg voor. De lidtekens aan haar lichaam waren haar nederlagen. Niemand mocht daarvan weten, niemand zou haar wonden zien! Dan zou men toch om haar gelachen hebben en haar niet meer voor vol hebben aangezien! Een gegarandeerd k.o. voor een koningin!
Daarom werd alles met schoonheid bedekt: leren handschoenen voor haar gemaltraiteerde handen, rood gemaakte lippen voor haar ingescheurde mond, zijden kleding voor haar eens zo volmaakte lichaam. Haar voeten mochten gezien worden, maar toch verborg ze die in gesloten schoeisel.
Ze kon, zoals zo vele vrouwen, niet zonder ongemakkelijke schoenen, haar voeten werden gewoon in opvallende stappers geperst. En daarmee basta! Dat had ook het voordeel, dat de koningin steeds door haar luide getrappel werd aangekondigd.
Reeds geruime tijd wist ze niet wat te doen. Ze moest eenvoudigweg weten hoe de mensen zo zijn, hoe ze funktioneren, hoe ze tikken. Slechts één laatste keer!
Ze wilde uitvinden of er iets is, dat zonder enige beperking voor alle mensen goed is. En dat zou voor weinig of geen geld voor een ieder te verkrijgen moeten zijn. Overal! Zo stond dat duidelijk voor haar vast. Ze ging op pad.
Op haar zoektocht ontmoette ze veel vrouwen. Ze verheugde zich bijzonder als de mensen vrolijk waren, zinvolle dingen deden en goed met elkaar samenleefden en gelukkige en gezonde kinderen hadden. Ze trof echter ook andere mensen. Velen, die zware lasten te dragen hadden. Steeds maar weer moesten ze zich belasten met kopen, slepen, toebereiden, schoonmaken. Kisten met flessen, blikken, kant en klaar maaltijden. Alles moest in huis gebracht en bewerkt worden. Vroeger, ja vroeger zou ze met verstandige raadgevingen en aanbevelingen hebben ingegrepen. Ja, zo zou ze zich hebben gedragen, zij, de voorbeeldige koningin!
Haar weg werd steeds zwaarder, vooral als de zon onverbiddelijk op haar lichaam scheen. Haar mooie krullende haar was nat van het zweet, haar ogen zwart doorlopen, lippenrood verklonterd in de mondhoeken, haar kostbare zijden kleding overal bezweet. Maar dat niet alleen! Haar handen waren kleverig in haar handschoenen, haar opgezwollen voeten puilden over de randen van haar mooie schoenen. Toch kon ze nog echt vriendelijk de wereld in kijken en zich met rechte rug voortbewegen. Onder alle omstandigheden zo te kunnen zijn, dat had ze geleerd als kind reeds, zij, die onaantastbare koningin!
In een slag werd alles anders. Dat was bevrijdend! Een luide lach galmde uit een tuin. Een heerlijke lach, die niet te stuiten was. Een warme lach met een mooie klank en rythme, daarbij voegde zich het geklapper van de koningklijke schoenen. Deze oertoon kwam uit het lichaam van een vrouw met strohoed, heggeschaar en gele klompen aan haar voeten. Ze had noch angst, noch overdreven respekt. Zelfverzekerd was de vrouw! Zij zag daar een treurbeeld, een behoeftig, angstig, verward mens, dat geholpen moest worden!
“Jonge dame, kom toch even in mijn tuin en ga toch even zitten, dan haal ik snel wat te drinken”. Direkt kwam ze terug met een glas water op een zilveren dienblaadje. Gewoon kristalhelder, koel water uit de pomp. Hoe heerljik! Onmiddellijk werden de ogen van de koningin geopend. Eindelijk! Dat was het antwoord! Hoe eenvoudig, ja wat een triviaal einde! Overal heeft men toch goed, koel water. Zuiver, helder water uit de bron, uit de pomp.
Om te drinken is er toch niets beters! Geen belasting voor het lichaam!
Ja eenvoudig, helder water! Water betekent leven.
De koningin had veel geleerd en dacht steeds meer met haar hart. Ieder moest toch bij een glas water zelf over de betekenis van water nadenken.
Misschien doet hij dan iets, misschien verandert hij zijn gedrag? Het leven wordt in velerlei opzicht veel eenvoudiger, als men gewoon helder water drinkt! Kinderen, volwassenen en oude mensen, allen zouden water moeten drinken.
Wat een idee, dacht de koningin! Als iedereen dat zou doen … een revolutie!
